Raoul van Dort
Karel en Belinda hadden het goed voor elkaar. Tien jaar getrouwd, allebei een leuke baan en een knus huis in een gezellig dorp.
Hun twee kinderen, Mark van 13 en Susanne van 11 maakten het geheel compleet. Omdat er geen kinderwens meer was liet Belinda zich steriliseren.
De dag na haar 43e verjaardag werd Belinda ziek. Ze voelde zich misselijk, lusteloos en ze was erg moe. Nou was het de avond daarvoor laat geworden dus ze maakte zich geen zorgen. Toen de klachten in de loop van de weken daarna echter aan bleven houden maakte ze voor de zekerheid toch maar een afspraak met de huisarts.
Na een kort onderzoek feliciteerde deze haar met de boodschap dat ze in blijde verwachting was.
Na een lange stilte stamelde ze: “Wat? Zwanger? Ik? Hoe kan dat nou?” Vrijwel direct laaiden er allerlei tegengestelde gevoelens in haar op. Ze kon niet ontkennen dat ze ergens blijdschap voelde. Maar ze maakte zich meteen ook grote zorgen. Hoe moest dat nou met haar werk? Ze was nota bene net bevorderd tot manager bij een zorginstelling! Waar zou het kindje moeten slapen? Hun huis was daar niet meer op berekend! De babyuitzet was al vele jaren terug via Marktplaats verkocht, en nu ze er over nadacht, ze zag het helemaal niet zitten om weer dagelijks luiers te moeten verschonen! Die tijd lag ver achter haar!
Van Dort Letselschade is gespecialiseerd in de juridische begeleiding van slachtoffers van letselschade.
We behartigen uitsluitend de belangen van slachtoffers en zijn onafhankelijk van verzekeraars. Onze dienstverlening kenmerkt zich door deskundigheid en ervaring op gebied van letselschade, waarbij we het belang van het slachtoffer centraal stellen.
Karel werd gebeld en naar huis ontboden. Wat moesten ze nou doen? De dokter had gezegd dat als ze het kind echt niet wilden ze abortus konden overwegen maar dan moesten ze daar niet te lang mee wachten. Dit bleek echter geen optie. Hun geloofsovertuiging verzette zich tegen het afbreken van een gezond leven. Maar ja, hun leven zou wel volledig op de kop komen te staan!
Er werden gesprekken gevoerd met goede vrienden en met een psychologe. Al gauw bleek dat je heel verschillend kon denken over dit moreel ethische dilemma. Iemand opperde dat ze de arts aansprakelijk moesten stellen nu deze kennelijk de operatie niet goed had uitgevoerd. Daar hadden ze zelf nog niet eens bij stil gestaan! Na een intake-gesprek met ons kantoor gaven we aan dat een zaak kansrijk was.
Al gauw konden we vaststellen dat de arts een verouderde techniek had gebruikt en bovendien had nagelaten om na de operatie een goede controle uit te voeren. Bovendien wisten wij dat rechters in vergelijkbare gevallen de opvoedingskosten van een kind hadden toegewezen tot het moment dat het kind zelfstandig was. De moeder kon zelfs aanspraak maken op smartengeld omdat met een mooi woord haar “lichamelijke integriteit” was aangetast.
Maar Karel en Belinda wilden geen smartengeld. Hoe leg je aan je kind uit dat papa en mama geld hebben gekregen omdat je ongewenst was? Maar die kosten konden behoorlijk oplopen….. Uiteindelijk won de ratio van de emotie. Na stevige onderhandeling betaalde de verzekeraar de extra kosten. Een hele zorg minder! Het meest blij waren Karel en Belinda echter met de geboorte van hun gezonde dochter Emma!
