Raoul van Dort
Ondanks het slechte weer, hagel en windstoten, besloot Anneke nog even naar de supermarkt te gaan. Haar kleinkinderen kwamen die avond op bezoek en die waren nu eenmaal dol op tompoezen. Dus werden de laarzen en de regencape aangetrokken en stapte ze de deur uit. Een paraplu liet ze maar thuis want met die harde wind was dat alleen maar gevaarlijk, zo dacht Anneke.
Voorovergebogen begon ze aan haar wandeling. Opeens werd ze door iets hards tegen haar hoofd geraakt. Ze viel op haar knieën en haar bril viel op de grond. Toen ze deze op wilde rapen zag ze bloed druppelen op haar jas. Naast de bril, waarvan een glas kapot was lag een gebroken dakpan. Ze realiseerde zich dat ze deze waarschijnlijk tegen haar hoofd had gekregen.
Een omstander had haar zien vallen en hielp Anneke overeind. Anneke had een bloedende hoofdwond en besloot naar huis te gaan. Die avond adviseerde haar zoon Mark om de eigenaar van het huis aansprakelijk te stellen. Het letsel leek wel mee te vallen maar Anneke had een zeer dure bril, die bovendien net nieuw was.
Samen besloten ze terug te gaan naar de plek waar ze gevallen was. Helaas bleek het huis waarvoor het ongeluk gebeurd was geen dakpannen te missen. Ook bij de buren aan twee kanten lagen alle pannen nog keurig op hun plaats. Voor de zekerheid had Mark nog gevraagd of de eigenaar die middag wellicht een of meerdere pannen van zijn dak had vervangen maar dat bleek niet het geval. Wel wees de eigenaar naar een appartementencomplex verderop in de straat, waar werkzaamheden aan het dak werden uitgevoerd.
Van Dort Letselschade is gespecialiseerd in de juridische begeleiding van slachtoffers van letselschade.
We behartigen uitsluitend de belangen van slachtoffers en zijn onafhankelijk van verzekeraars. Onze dienstverlening kenmerkt zich door deskundigheid en ervaring op gebied van letselschade, waarbij we het belang van het slachtoffer centraal stellen.
Dat lag echter wel 75 meter verderop en het leek Mark sterk dat de pan daar vandaan was gekomen. Bovendien zo bedacht Mark kon toch niet worden bewezen van welk appartement de pan dan afkomstig was. De kapotte pan werd mee naar huis genomen.
Toevalligerwijze hoorde ik op een feestje dit verhaal aan. De hersenschudding van Anneke was inmiddels al genezen maar die nieuwe bril met speciale glazen had haar toch een vermogen gekost. Ik bood aan haar zaak in behandeling te nemen op basis van de gebruikelijke personal cure & pay afspraak. Geen resultaat? Geen kosten. Wel resultaat? Kosten voor de verzekeringsmaatschappij en dus ook geen kosten voor Anneke.
Ik fietste langs het appartementencomplex en zag er een container staan met puin. Hierin zaten ook dakpannen, waarvan ik er een mee nam. Vergelijking wees uit dat Anneke door een zelfde pan was getroffen. Ik belde met het KNMI en stelde vast dat het op de dag van het ongeluk uitzonderlijk hard had gewaaid. Ik stelde de vereniging van eigenaren van het complex aansprakelijk voor de schade nu zij kennelijk onvoldoende maatregelen hadden getroffen tegen het losraken van pannen. De eigenaar van een gebouw is risicoaansprakelijk voor ongelukken die door dat pand ontstaan.
De (verplichte) aansprakelijkheidsverzekering van de vereniging van eigenaren heeft de schade van Anneke, waaronder een bescheiden smartengeld, vervolgens zonder discussie betaald.
