'Melkkoe'

Laatst werd mij de vraag gesteld of het normaal is dat een letselschadezaak al 8 jaar loopt. Mijn eerste reactie was dat er best omstandigheden kunnen zijn waarom een dossier zo lange loopt, maar ?normaal? is het niet. Wanneer bijvoorbeeld sprake is van een jong slachtoffer of wanneer sprake is van langzaam of slecht herstel van het letsel, dan vertraagd dat de behandeling van het dossier. Maar in de kwestie van degene die mij de vraag stelde was van deze omstandigheden geen sprake. Het betrof zijn eigen schade naar aanleiding van een verkeersongeval ruim 8 jaar geleden. Hij had een gecompliceerde bovenbeenbreuk opgelopen, als gevolg waarvan hij ongeveer 1,5 jaar had gerevalideerd, maar toen weer redelijk hersteld was. Zijn werk als systeemprogrammeur kon hij weer als vanouds verrichten. Wel had hij nog beperkingen bij het klussen in zijn woonhuis en in de tuin. Hij kon eigenlijk nog steeds niet echt lang staan of lopen en staan op een ladder of trap, was eigenlijk uit den boze. Hij had al vrij snel een advocaat ingeschakeld die de aansprakelijkheid snel rond had.

Maar daarna verwaterde het contact langzaamaan. Een persoonlijk gesprek was zeldzaam, af en toe was er telefonisch contact of kwam een brief. Maar hoe het eigenlijk ervoor stond, wist hij mij niet te vertellen. Uiteindelijk verzocht hij mij zijn dossier over te nemen en de behandeling voort te zetten. Wat bleek na bestudering van het dossier? De advocaat had in al die jaren vooral veel aandacht gehad voor zijn declaraties, maar had nauwelijks informatie verzameld om de schade in kaart te brengen. Ook de verzekeraar die de schade moest betalen, had zich al meermalen beklaagd over de trage voortgang in het dossier. Zelfs die was blij dat er eindelijk weer iets gebeurde nadat ik het dossier had overgenomen! Het dossier kon binnen een jaar tot volle tevredenheid van mijn cliënt worden opgelost. Cliënt verwoordde na afloop de gang van zaken treffend: ?Die advocaat was zeker bang zijn ?melkkoe? te snel kwijt te raken!? Daar leek het wel op.